زندگی نامه شهید سید محمود حسینی پور

زندگی نامۀ شهیدگرانقدر سردار سیدمحمود حسینی پور

شهید سید محمود حسینی پور فرزند سید مهدی در تاریخ ۲/۱۱/۱۳۴۳ هجری شمسی در خانواده‌ای مذهبی و متدین و از سلاله‌ی پاک زهرای اطهر در اردکان دیده به جهان گشود. دوران کودکی را در دامان مادری متعهد و ولایی و در سایه‌ی پدری متدین و با دسترنجی که از کار طاقت‌فرسای کشاورزی تحصیل می‌نمود باتربیت اسلامی پشت سر گذاشت. قبل از دبستان به مکتب رفت و روخوانی و قرائت قرآن را فراگرفت.
در ۶ سالگی برای تحصیل راهی دبستان منطقی اردکان شد و در ادامه‌ی آن دوره‌ی راهنمایی را تا سال دوّم در مدرسه‌ی شیرین قدردان ادامه داد. سپس تحصیل را رها کرده و برای تأمین معاش خود و خانواده به کار بنّایی و سپس قالی‌بافی مشغول شد. از همان جوانی به حلال و حرام و حق‌الناس اعتقادی خاص داشت.
وی دارای اخلاقی پسندیده و برخوردی اسلامی با دوستان و آشنایان بود و در اکثر مجالس مذهبی حضوری فعّال داشت. به تلاوت قرآن علاقه‌ی خاص داشت. در دوران انقلاب باوجود کم سن و سالی در فعالیت‌های سیاسی و اجتماعی مانند سایر جوانان انقلابی شهر شرکت می‌کرد و در پیروزی انقلاب به سهم خود تلاش فراوان نمود. در پخش اعلامیه و شب‌نامه و ساخت کوکتل مولوتف برای مقابله با نیروهای نظامی و پایین کشیدن مجسمه‌ی شاه فعّال بود.
چهره خندان و روحیه‌ی انقلابی، پشتکار و جدیتش در کارها زبانزد تمامی دوستان و آشنایان بود. بدون تفکر و تأمل در مسئله‌ای وارد نمی‌شد. به‌محض تشکیل بسیج وارد بسیج شد. او عاشق امام و انقلاب بود.

ابا شروع جنگ تحمیلی، دیگر قرار ماندن در وطن نداشت؛ گویا جبهه‌های شرف و ایثار او را فرامی‌خواندند. سنگر نشینی عشق وهم نشینی با قدسیان را بر آغوش گرم خانواده و بستر نرم ترجیح داد و سنگر عزت و شرف را برگزید و از اولین افرادی بود که رهسپار جبهه‌های نبرد شد. با رشادت‌هایی که از خود نشان داد، مسئولیت‌های مختلف را عهده‌دار شد..
از زمانی که رسماً به عضویت سپاه پاسداران انقلاب اسلامی پذیرفته شد، لحظه‌ای ماندن در شهر را جایز ندانسته و مدام گمشده‌ی خویش را در جبهه‌ها می‌جست.
در جبهه‌ها مسئولیت‌هایی چون فرمانده گروهان، معاون گردان و مسئولیت محور اطلاعات لشکر را به عهده گرفت. هیچ‌گاه حاضر نبود کسی از مسئولیت‌هایی که بر عهده داشت، اطلاع یابد. گمنامی و عمل به‌جای حرف بزرگ‌ترین مشخصه‌ی او بود. با بروز استعداد و توانایی خاص دروی با دیگر هم‌رزمش، شهید آقا محمد افخمی، رهسپار لشکر ثارالله شد. او به‌حق شیر بیشه‌ی شجاعت و میدان‌های نبرد در روز، و زاهد شب در جبهه‌های جهاد و شهادت بود. همه‌ی وجودش اخلاص و الهی شده بود. وصال یارو کسب رضای حق منتهی آرزوی او شده بود. این کشش و حب وصال نیز یک‌سویه نبود بلکه از جانب محبوب هم نشانه‌های مقبولیت و پذیرش به حدّ اعلی رسیده بود..
درنهایت این سردار رشید اسلام با مسئولیت محور اطلاعات لشکر ثارالله در تاریخ ۲۹/۵/۱۳۶۴ در منطقه‌ی عملیاتی جزیره‌ی مجنون براثر ترکش خمپاره به فیض عظیم شهادت نائل گردید و با پرواز روح بزرگش از قفس کوچک جسم خاکی‌اش به ملکوت، به بهشت پر کشید و در جوار رحمت پروردگارش و در محضر اربابش اباعبدالله الحسین (ع) مأوا گزید.
پیکر پاکش پس از تشییع باشکوه بر دستان و دوش مردم قدرشناس اردکان در بهشت شهدای اردکان به خاک سپرده شد تا چراغ هدایتی باشد برای آنان که در جستجوی هدایت‌اند و عاشق آزادگی و جهاد و شهادت.
روحش شاد و راهش پر رهرو باد.

روحش شادوراهش پررهروباد.