شهید علی سعیدی پناه

زندگی نامه شهید علی‌ سعیدی‌ پناه

 در اولّین روز فروردین‌ماه سال ۱۳۴۴ هجری‌شمسی همزمان با حلول سال نو و عید نوروز در خانواده‌ای مذهبی و کشاورز در مزرعۀ سیف اردکان فرزندی دیده به جهان گشود که شادی عید را برای خانواده مضاعف کرد. او سوّمین فرزند خانواده بود. پدرش محمّدحسین سعیدی‌پناه از کشاورزان متدیّن و قانع اردکان بود. او نام “علی” را برای فرزندش انتخاب کرد؛ گویا به او الهام شده بود که این پسر، راه علی(ع) و فرزندش حسین(ع) را خواهد پیمود و یاری دهنده دین رسول‌الله (ص) خواهد شد.علی کودکی را درسایه والدین مهربان و ولایی گذراند و رشد جسمی ومعنویش باهم شکل گرفت. قبل از سنّ دبستان به مکتب رفت و مقدّمات قرآن و قرائت قسمتی از قرآن را فرا گرفت. در سن ۶ سالگی به مدرسه رفت. دوره ابتدایی را در دبستان کاتب اردکان تا کلاس چهارم طی کرد. سپس کلاس پنجم را در دبستان نوبنیاد پسرانه مزرعه‌سیف در محله خودش گذراند. دوره راهنمایی را در مدرسه راهنمایی حافظ با موفّقیّت پشت سر گذاشت. برای تحصیل در دوره متوسطه در دبیرستان شرف اردکان ثبت ‌نام کرد و در رشته علوم انسانی به تحصیل پرداخت .پس از یک سال تحصیل را رها کرد. تربیت صحیح و محیط سالم و خانواده متعهد و مذهبی علی را فردی خوش اخلاق و دوست داشتنی و متدیّن به بار آورد. او اهل نماز اوّل وقت ، جمعه و جماعت بود. مقیّد به انجام واجبات و ترک محرّمات بود.برای پدر و مادربی نهایت احترام قائل بود. مردمی بود و همه او را دوست می‌داشتند. در مجالس عزاداری امام حسین -علیه السّلام- و دعا و قرآن شرکت می‌کرد. با وجود این که در هنگام پیروزی انقلاب ۱۳ ساله بود؛ با صغر سن در مراسم انقلاب و راهپیمایی‌ها حضور داشت. او عاشق امام و انقلاب بود و از خدمت به مردم لذّت می‌برد. به همین جهت در سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ثبت‌نام کرد و پذیرفته شد. این کار باز عطش خدمت کردن او را فرو ننشاند و پیوسته مترصّد فرصتی بود که قدمی بزرگ‌تر بردارد؛ تا این که پس از حمله ناجوانمردانه‌عراق به ایران و درست زمانی که جبهه‌ها به رزمنده نیاز داشت، فرصت را غنیمت شمرد و با وجود داشتن همسر و فرزند راهی جبهه شد و سنگر خاکی شرف و عزّت و دفاع از ناموس و اسلام را بر بستر نرم و گرم و آغوش پر محبّت خانواده و زندگی با همسر و فرزند و مادیّات ترجیح داد و سنگرنشین عشق شد. علی علاوه بر صفات معنوی و پسندیده که ذکر شد، دارای ذوق هنری نیز بود. او خطّ خوش داشت. روی شیشه کار هنری می‌کرد. سیر مطالعاتی آثار شهید مطهری را نیز شروع کرده بود که در شخصیّت او بسیار مؤثّر بود.سه نوبت به عنوان بسیجی به جبهه رفت و دو نوبت به عنوان سپاهی و جمعاً ۳۴ ماه از بهترین زمان عمر و فصل جوانی خود را در جبهه و جهاد در راه حفظ میهن اسلامی ایران گذراند .در جبهه مسئولیّت ‌های دیده‌بانی و فرماندهی گروهان را به عهده گرفت. سرانجام پس از قریب ۳ سال فداکاری و جهاد در تاریخ ۱۳۶۶/۱۲/۲۰ در منطقه عملیّاتی ماووت عراق در عملیّات پدافندی بر اثر اصابت ترکش به پشت و هر دو پا و دستش به شدّت مجروح شد. بر اثر این مجروحیّت روح بلندش به رضوان پر کشید و به شهادت رسید و بر سفره مولایش امام حسین -علیه السّلام- مهمان شد. پیکر پاکش پس از تشییع با شکوه توسط مردم شهید پرور و قدرشناس اردکان در بهشت شهدا به خاک سپرده شد.
روحش شاد و راهش پر رهرو باد.                

وصیت نامه شهید بزرگوار

بسم الله الرحمن الرحیم

قدر روحانیّون را بدانید و به هر قیمتی که شده از آنان پشتیبانی کنید. چون دشمنان انقلاب می‌خواهند شما را از یکدیگر جدا کنند. تنها چیزی که شما را به پیروزی رساند و می‌رساند حفظ وحدت بوده و هست؛ پس دست از تفرقه و جدایی بر دارید.