مقام معظم رهبری: شهیدان انقلاب اسلامی و جنگ تحمیلی، از جملهی عزیزترین شهدای طول تاریخند.
امام خمینی (ره): آنان که بر حق بودند شهید شدند.
اطلاعات شخصی شهید
- نام و نام خانوادگی: جوادهاتفیاردکانی
- نام پدر: محمد
- تاریخ تولد: 1345/01/01
- محل تولد: اردکان
- میزان تحصیلات: پنجمابتدایی
- محل تحصیل: اردکان
- وضعیت تاهل: مجرّد
- شغل: آزاد
- نام عملیات: والفجر8
- تاریخ شهادت: 1364/11/21(مفقود)
- محل شهادت: امّالرّصاص
- نحوه شهادت: اصابتترکشبهسر
- تاریخ خاکسپاری: 1374/08/11(پساز9سالو8ماه)
- محل خاکسپاری: بهشتشهدایاردکان
- سن: 19سالو9ماه
- سمت در جبهه:سرباز پاسدار – تکتیرانداز
- نام یگان: تیپالغدیریزد
- تعداد دفعات شرکت در جبهه: 2دفعه به مدت 14ماهو10روز
زندگی نامه شهيد جواد هاتفی اردکانی
شهيد جواد هاتفي اردكاني، فرزند محمّد، در تاريخ 1345/2/1 هجريشمسي در خانوادهاي مذهبي در اردكان ديده به جهان گشود. خانوادهاش به عشق جوادالائمّه -علیه السّلام- او را “جواد” ناميدند كه او را نيز هديه و بخششي از جانب حق تعالي ميدانستند. كودكي را در ساية پدري مهربان و زحمتكش و در دامان پر مهر مادري متديّن و ولايي گذراند و همگام با رشد جسمي، پايههاي ديني و اعتقادياش نيز بنا نهاده شد.6 ساله بود كه به مدرسه رفت و دورة ابتدايي را تا پنجم در اردكان گذراند. سپس تحصيل را رها كرد و به شغل گچكاري مشغول شد و خدمت به اسلام و اجتماع را از اين طريق آغاز كرد. جواني خوش اخلاق و خوش رفتار بود. همه او را دوست ميداشتند. او نيز براي همه خصوصاً پدر و مادر احترامي خاص قائل بود. مادر را در كارهاي خانه و پدر را در بيرون كمك ميكرد. اهل نماز اوّل وقت و نماز جمعه و جماعت بود. هیچگاه نمازش ترك نميشد. در زمان انقلاب گر چه كوچك بود٬ ولی همراه والدين در راهپيماييها و مراسم انقلاب درس آزادگی وعزّت وشرف می آموخت. عاشق اهل بيت(ع) بود و در مراسم عزاداري سيدالشّهداء(ع) و قرآن و دعا شركت ميكرد. نه تنها خود عامل به معروف بود٬ بلكه اهل خانه را نيز خصوصاً به نماز جماعت وامور خیرسفارش ميكرد. بسيج را دوست ميداشت و زماني كه به سنّ سربازي رسيد، داوطلبانه و بسيجي به جبهه رفت و مدّت 14 ماه و 10 روز از ارزشمندترين زمان عمر و جواني خود را در اعزام به جبههها و جهاد و دفاع از ميهن اسلامي گذراند و با دشمن بعثي به مبارزه پرداخت.سرانجام در تاريخ 1364/11/21 در عمليّات والفجر 8 در جزيرة ام الرّصاص بر اثر اصابت تركش به سرش به شدّت مجروح شد و به شهادت رسيد. به علّت آتش پر حجم دشمن و اوضاع نا مساعد منطقه جسم مطهرش چون مولایش امام حسين -علیه السّلام- در بيابان کربلای ایران ماند و سالها دور از وطن بود و علاوه بر افتخار شهادت، مدال شهيد مفقود را به گردن آويخت.عاقبت در تاريخ 1374/8/11 پس از 10 سال ،پيكر پاكش به وطن بازگشت و پس از تشييع جنازة با شكوه توسط مردم شهيد پرور و قدرشناس اردكان در بهشت شهدا به خاك سپرده شد.
روحش شاد و راهش پر رهرو باد.