شهید رضا حکیمی خلیل آباد

زندگی نامه شهید رضا حکیمی‌ خلیل‌ آباد

شهید رضا حکیمی خلیل آباد فرزند محمّد در تاریخ ۱۳۴۳/۶/۱در خانواده ای مستضعف و بی بضاعت، امّا مذهبی و متدیّن در روستای مزرعه نو از بخش عقدای اردکان متولّد شد. او دوّمین فرزند خانواده بود. نامگذاری او به نام رضا، نشانگر علاقه خانواده اش به اهل بیت عصمت و طهارت(ع) است و رضایت آنها به داده خداوند و قضا و قدر الهی.رضا با تلاش و زحمت پدری متدیّن و در دامن پر مهر مادری مخلص و معتقد به ولایت پرورش یافت و رشد کرد. همگام با رشد جسمی از نظر دینی نیز کوشیدند تا پایه های اعتقادیش مستحکم شود.۶ ساله بود که به مدرسه رفت. دوره ابتدایی را در دبستان مزرعه نو با موفّقیّت به پایان رساند. سپس وارد مدرسه راهنمایی امیر کبیر مزرعه نو شد.طولی نکشید که مشکلات مالی و فشار زندگی نگذاشت که به تحصیل ادامه دهد و ترک تحصیل نموده ، به کمک پدر به شغل کشاورزی و آزاد پرداخت و خدمت به مردم را از این طریق شروع کرد. رضا از نظر اخلاق بسیار خوب و خوش برخورد بود.اهل شرکت در مسجد و نماز جماعت بود و به مراسم قرآن و دعا بسیار علاقه داشت. در کنار کمک نمودن به پدر مشغول حرفه صافکاری شد.در سال ۱۳۶۰ زمانی که احساس کرد جبهه های نبردو جنگ تحمیلی به وجود رزمنده نیاز دارد٬ در بسیج ثبت نام کرد و پس از آموزش نظامی راهی جبهه شد.سه دفعه به جبهه اعزام شد و مدّت ۸ ماه و ۱۳ روز از عمر و جوانی عزیزش را در جبهه و در سنگرهای جهاد و مردانگی و حراست از اسلام و میهن اسلامی گذراند.سرانجام در تاریخ ۱۳۶۲/۷/۲۲در منطقه کردستان در سنندج دردرگیری با ضدّ انقلاب و گروهک کومله به شدّت شکنجه و سپس به شهادت رسید و با پرواز روح بلندش به ملکوت اعلی به جنان پر کشید و به آرزوی خویش دست یافت.پیکر پاکش پس از تشییع با شکوه توسط مردم قدرشناس اردکان و منطقه عقدا و مزرعه نو در گلزار شهدای مزرعه نو به خاک سپرده شد.

       روحش شاد و راهش پر رهرو باد.

وصیت نامه شهید بزرگوار

بسم الله الرحمن الرحیم

آری شهادت است که مرز حق و باطل را مشخص می کند. ملّتی که شهادت دارد اسارت ندارد. به تابوت من عکس امام بزنید و در کنار آن یک عکس کوچک من، تا مردم بدانند که این شهید پیرو و وفادار به ولایت فقیه بوده و بر تابوتم یک جلد قرآن بگذارید تا مردم بدانند که هدف من خدا بود و قرآن.

     خواهرم! حجاب تو سنگر تو ست ؛پس سنگرت را حفظ کن، همانا تو زینب زمانی و باید رسالت پیام مرا به گوش مردم برسانی. اوّل امام را دعا کنی و بعد برای من فاتحه بخوانی.