مقام معظم رهبری: کسی که در راه خدا به شهادت میرسد، بزرگترین شاکر خدا برای این حادثه، خود اوست
امامخمینی(ره): من افتخار میکنم که در میان شما هستم و در غم و مصیبت شما که مصیبت اسلام و مسلمین است شریک باشم.
این شهید بزرگوار وصیتنامه ندارند.
اطلاعات شخصی شهید
- نام و نام خانوادگی: شعبانعلیبرجیهفتادر
- نام پدر: محمد
- تاریخ تولد: ۱۳۴۵/۰۵/۰۱
- محل زندگی: هفتادراردکان
- میزان تحصیلات: دوّمابتدایی
- محل تحصیل: اردکان
- وضعیت تاهل: مجرّد
- شغل: آزاد
- نام عملیات: پدافندی
- تاریخ شهادت: ۱۳۶۵/۰۸/۲۰
- محل شهادت: سومار
- نحوه شهادت: اصابتتیرمستقیمدشمن
- محل خاکسپاری: گلزارشهدایهفتادر
- سن: ۲۰سالو۳ماهو۲۰روز
- سمت در جبهه: سرباز،تکتیرانداز
- نام یگان: لشکر ۷ ولیعصر(عج)
زندگی نامه شهید شعبانعلی برجی
شهید شعبانعلی برجی فرزند محمّد در تاریخ ۱۳۴۵/۵/۱ هجری شمسی درخانواده ای مذهبی در روستای هفتادر از توابع بخش عقدای اردکان دیده به جهان گشود. پدر و مادر متدیّن و ولایی، به علّت تولّداودرماه شعبان بنا به عرف محل نام ماه مبارک شعبان ومولا علی (ع) را برایش انتخاب کردند و به تربیتش همّت گماشتند. او کودکی را در سایه پر مهر پدری متدیّن و زحمتکش و در دامان مادری پرمحبّت و ولایی گذراند و همگام با رشد جسمی، آموزه های دینی رانیز فرا گرفت.در ۶ سالگی به مدرسه رفت و در دبستان پسرانه روستای زادگاهش، هفتادر، شروع به تحصیل نمود و تا سال دوّم ابتدایی تحصیل کرد. اما فقر مادّی و تنگدستی والدین موجب شد که تحصیل را رها و به کار آزاد مشغول شود. او از راه کارگری برای تأمین معاش خود و خانواده اش همّت گمارد.شعبانعلی جوانی با محبّت و دلسوز بود. والدین را کمک می کرد و برایشان احترام قائل بود. اهل انجام واجبات و ترک محرّمات بود. در جلسات دعا ، روضه خوانی و مذهبی شرکت می کرد.در هنگام پیروزی انقلاب اسلامی ایران ۱۲ ساله بود. با وجود سن کم در جلسات مذهبی و انقلاب که در روستا تشکیل می شد، همراه والدین و مردم روستا شرکت داشت.زمانی که به سن سربازی رسید، به خدمت مقدّس سربازی اعزام شد. تربیت صحیح و طینت پاک، او را در زمان سربازی به جبهه کشاند و در رزم با دشمنان بعثی عراق شرکت کرد و به پاسداری از اسلام و دفاع از میهن اسلامی مشغول شد. سرانجام در تاریخ ۱۳۶۵/۸/۲۰ در جبهه سومار در سنگر کمین در حال نگهبانی و حراست از کیان ایران اسلامی بود که بر اثر اصابت گلوله مجروح شد و جهت مداوا به پشت جبهه و سپس به بیمارستان انتقال یافت. اما بر اثر شدّت جراحات وارده، دیدار حق را لبّیک گفته و در بیمارستان به خیل شهدا پیوست و با پر کشیدن روح بلندش به رضوان، همنشین شهدای کربلا گردید.پیکر پاک و مطهرش پس از انتقال به اردکان، بعد از تشییع با شکوه توسّط مردم اردکان و بخش عقدا و روستای هفتادر در گلزار شهدای هفتادر در کنار دیگر همرزمانش و در جوار مرقد امام زاده سید محمّد به خاک سپرده شد.
روحش شاد و راهش پر رهرو باد.