شهید علی شاکر اردکانی

زندگی نامه شهید علی‌ شاکر اردکانی

شهید علی شاکر فرزند عباس، در تاریخ ۱۳۳۸/۱۱/۳ هجری شمسی در خانواده ای مذهبی و کشاورز در محله صدرآباد اردکان دیده به جهان گشود. کودکی را با دسترنج پدر، از کار سخت کشاورزی و در دامن مادری متعهد پرورش یافت و رشد کرد.او سوّمین فرزند خانواده بود. پس از ۶ سالگی به مدرسه رفت. دوره ابتدایی و راهنمایی را با موفّقیّت در اردکان طی کرد. سپس چون علاقه به کار فنّی داشت، در هنرستان شهید مطهری اردکان ثبت نام کرد و در رشته ساختمان موفّق به اخذ دیپلم ساختمان شد. شهید شاکر فردی مهربان و دلسوز بود. در حین تحصیل به کمک خانواده قالی بافی می کرد و در کار کشاورزی نیز پدر را کمک می نمود. در انقلاب همگام با دیگر مردم شهر اردکان در مبارزات ضدّ رژیم ستمشاهی شرکت می کرد و در مجالس مذهبی و قرآن و روضه خوانی حضور داشت. پس از دیپلم به خدمت سربازی رفت و در منطقۀ شیراز خدمت مقدّس سربازی را گذراند. در حین خدمت ،داوطلبانه به جبهه اعزام شد. مجروح شد و پس از بهبودی باز به جبهه رفت. پس از پایان خدمت سربازی به کار بنّایی مشغول شد. از آنجا که این جوان پر شور و متدیّن هم انقلاب را درک کرده بود و برایش زحمت کشیده بود و هم در طول خدمت سربازی دو دفعه به جبهه رفته بود، در وطن آرام و قرار نداشت و مرتّب دلش نزد رزمندگان و هوای جبهه داشت. مجدداً ثبت نام کرد و اعزام شد و حضور در سنگر خاکی و جبهه عزّت و شرف را بر سکونت در خانه و آسایش ظاهری و بهره بردن از مادیّات ترجیح داد. این دفعه حضور او در جبهه دو ماه و ۵ روز طول کشید و سرانجام در تاریخ ۱۳۶۲/۵/۱۵ در عملیّات “والفجر ۲” در خاک عراق بر اثر اصابت ترکش به گردنش روح بلندش به جنان پر کشید و به قله رفیع شهادت دست یافت و بر مولایش امام حسین -علیه السّلام- مهمان شد.پیکر پاکش پس از تشییع با شکوه در بهشت شهدای اردکان به خاک سپرده شد.

روحش شاد و راهش پر رهرو باد.

وصیت نامه شهید بزرگوار

بسم الله الرحمن الرحیم

نگویید که کورکورانه به جبهه رفتم، بلکه با چشم بصیرت رفتم ، بلکه برای رضای خدا رفتم …

 بار خدایا! من گنه کار را ببخش و مورد عفو قرار ده،

بار خدایا ! اگر آن طوری که شاید و باید تو را ستایش کنم، نکردم و آن طوری که باید از نعمتهایت شکر گزاری کنم، نکردم، امیدوارم به عظمتت مورد عفوم قرار دهید.

چند کلمه به ملّت ایران : سعی کنید از روحانیّت در خط امام جدا نشوید. نماز جمعه و دعای کمیل و توسل و ندبه …… را فراموش نکنید که رمز پیروزی است.