شهید محسن فتوحی اردکانی

زندگی نامه شهید محسن‌ فتوحی‌ اردکانی

شهید محسن فتوحی، فرزند محمد، در تاریخ ۱۳۴۴/۶/۲۸ هجری شمسی در خانواده‌ای مذهبی و بسیار مستضعف در اردکان دیده به جهان گشود. تولّد او در روزهای سرد پاییزی اردکان، زندگی فقیرانه و بی‌فروغ و عیالوار خانواده فتوحی را گرمی و رونق خاصی بخشید.

او پنجمین فرزند خانواده بود که پدر و مادر متدین و ولایی به عشق اهل‌بیت عصمت و طهارت (علیهم السّلام) نام آخرین فرزند حضرت صدیقه‌ی طاهره، زهرای اطهر (سلام‌الله علیها) محسن را برای او انتخاب کردند و در حدّ توان در تربیتش کوشیدند. کودکی و خردسالی را در سایه‌ی محبت پدر و در دامان پرمهر مادر گذراند و همگام با رشد جسمی، آموزه‌ی دینی‌اش نیز پایه‌گذاری و مستحکم شد؛ امّا این روال برای محسن ادامه نیافت و دست تقدیر و مشیت الهی بر این تعلّق گرفته بود که او را در بوته‌ی آزمایش سخت قرار دهد و آبدیده سازد و برای فردایی نه‌چندان دور و فداکاری درراه اسلام آماده سازد.

در سنّ ۱۲ سالگی نعمت گران‌قدر مادری مهربان و دلسوز از او گرفته شد و به درد یتیمی مبتلا گردید. بار سنگین تربیت او به دوش پدر بزرگوارش افتاد و محسن با رضایت به تقدیر الهی با سختی‌ها دست‌وپنجه نرم می‌کرد و می‌سوخت و می‌ساخت و بزرگ و بزرگ‌تر می‌شد.

در ۶ سالگی در دبستان منطقی اردکان ثبت‌نام کرد؛ امّا چون خانواده‌اش توان مالی نداشت، نتوانست بیش از دو سال به مدرسه رود و در همان اوّل کودکی به کار مشغول شد. مدّتی به زیلوبافی که یکی از صنایع‌دستی قدیم اردکان بود، مشغول شد و سپس به همراه برادرش به کار بنّایی اشتغال ورزید. عشق به تحصیل او را واداشت که شبانه به مدرسه رود و تا دوره‌ی تکمیلی نهضت را با موفقیت در شب‌ها تحصیل نماید.

نوجوانی بود بسیار نجیب، دوست‌داشتنی، کم‌حرف و مطیع والدین. در انقلاب ۱۳ ساله بود که به همراه پدر و برادر در مراسم انقلاب و ضد رژیم پهلوی شرکت می‌کرد. در مراسم دعا و عزاداری اهل‌بیت (ع) شرکت داشت. اهل نماز و روزه و معاشرت با بچه‌های خوب محل بود.

۱۶ ساله بود که ندای امام خمینی (ره)، رهبر انقلاب، او را به جبهه کشاند و سنگر نشینی عشق و ایثار و جهاد و دفاع از اسلام و میهن اسلامی را انتخاب کرد و مدّت ۷ ماه و ۱۹ روز از عمر کوتاه و بابرکت خود، آن‌هم در جوانی که شیرین‌ترین فصل زندگی است را در جبهه‌ها و درراه جهاد و حفظ اسلام و میهن اسلامی گذراند.

سرانجام در تاریخ ۱۳۶۱/۱۱/۲۲ در منطقه‌ی عملیاتی فکه و در عملیات والفجر مقدماتی شربت شهادت نوشید و با پرواز روح بلندش به ملکوت به جنان پر کشید. سال‌ها پیکر بی‌جانش در کربلای ایران ماند و به‌افتخار شهید مفقود نائل گشت.

پیکر پاکش پس از ۱۵ سال و ۷ ماه دوری از وطن، پس از شناسایی توسط گروه تفحّص به وطن بازگشت و در تاریخ ۱۳۷۷/۶/۱۹ پس از تشییع باشکوه بر دستان و دوش مردم شهیدپرور اردکان در بهشت شهدا به خاک سپرده شد. روحش شاد و راهش پر رهرو باد.

 وصیت‌نامه: ندارد