شهید محمد علی دهستانی

زندگی نامه شهید محمدعلی‌ دهستانی‌ اردکانی

در اولّین روز آبان ماه سال ۱۳۴۴ هجری شمسی در خانواده مذهبی محمّدرضا دهستانی در اردکان، فرزندی پا به جهان هستی گذاشت که خانواده اش به عشق اهل بیت عصمت و طهارت(ع) ترکیبی از نام پیامبر اسلام و اولّین امام شیعیان؛ یعنی محمّدعلی را بر او نهادند و به تربیت و پرورشش همّت گماشتند.محمّد علی در سایه سرپرستی پدری متدیّن و در دامان مادری متعهد و ولایی کودکی را گذراند و همگام با رشد جسمی اش، آموزه های دینی و اعتقادی او نیز پرورش یافت.در ۶ سالگی به مدرسه رفت و پس از دوره ابتدایی وارد مدرسه راهنمایی سعدی شد و این دوره را با موفّقیّت طی کرد. در سن ۱۴ سالگی و پایان این دوره تحصیلی بود که سایه پر مهر پدر را از دست داد و به درد یتیمی مبتلا شد. مادر مهربانش علاوه بر وظیفه مادری، مسئولیّت پدری او را نیز بر عهده گرفت و او را جوانی دلیر ، شجاع و آماده دفاع از اسلام ساخت.محمّدعلی دوره متوسطه را در دبیرستان شرف اردکان شروع کرد و تا سال دوّم را به پایان برد. سال سوّم متوسطه بود که کلاس درس و صندلی تحصیل را رها کرده و برای ورود به دانشگاه ایثار، در بسیج ثبت نام کرد.جهت فراگرفتن دروس پیش دانشگاهی این دانشگاه، در پادگان غدیر اصفهان حضور یافته ، آموزش نظامی را فرا گرفت.محمّدعلی جوان خوش اخلاق و دوست داشتنی بود. برای دیگران خصوصاً بزرگترها احترام قائل بود. از نظر درسی جزو شاگردان ممتاز کلاس بود. در اوقات فراغت و تعطیلی به بنّایی می رفت تا کمک خرج خانواده باشد. تا می توانست به دیگران کمک می کرد. عضو انجمن اسلامی دبیرستان بود. کمک کار مردم و همسایگان بود. اهل نماز جماعت و اوّل وقت بود و دیگران را نیز سفارش می کرد. خود بسیجی بود و دوستانش همه حزب الّلهی و بسیجی بودند.از خصوصیّات دیگرش این بود که وقت اذان به پشت بام می رفت و اذان می گفت. پس از قبولی در کلاس دوّم دبیرستان و بعد از فراگیری آموزش نظامی، سنگرهای عزّت ، شرف و شرایط سخت حضور در جبهه ها را برای دفاع از اسلام و مسلمین، بر حضور در کنار خانواده وکلاس درس ترجیح داد و راهی جبهه شد و با سربازان حضرت مهدی (عج)، سنگرنشینی عشق را آغاز کرد.مدّت ۳ ماه و ۶ روز در جبهه با بعثیان متجاوز رزمید و سرانجام در تاریخ ۱۳۶۱/۱۱/۲۲ در منطقه عملیّاتی فکّه (جنگل امقر)در عملیّات والفجر مقدّماتی مجروح شد. اوضاع نامساعد منطقه و آتش شدید دشمن نگذاشت که او را به پشت جبهه منتقل کنند؛ لذا با نوشیدن شهد شیرین شهادت به شهدا پیوست. او علاوه بر شهادت افتخار شهید جاوید الاثر نیز برای خود و خانواده اش کسب نمود.به گفته خواهر شهید، او آرزو داشت که علاوه بر شهادت مفقود گردد و بالاتر این که پیکر مطهرش به تأسّی از مولایش امام حسین -علیه السّلام- هنوز زینت بخش کربلای ایران و جبهه های نور است و به احترام ابی عبدالله -علیه السّلام- که سه روز جسم مطهرش در بیابان ماند؛ هنوز بی غسل و کفن و دفن مانده و عزیزان او به انتظار او چشم به در دوخته اند. لیکن مادر مهربانش سه ماه بعد از شهادت آن عزیز، دار فانی را وداع گفت و در بهشت مهمان او گشت.در تاریخ ۱۳۸۳/۲/۳ در قطعۀ شهدای اردکان در کنار یاران شهیدش صورت قبری بسته شد تا خطّ و نشانه یادگاری از این عزیز سفر کرده برای دوست داران شهید ، شهادت و آزادگی باشد.

     راهش پر رهرو و یادش گرامی باد.