شهید محمدرضا رحمتی احمدآباد

زندگی نامه شهید محمد رضا رحمتی‌ احمد آبادی

شهید محمّدرضا رحمتی‌ احمدآبادی، فرزند حسین، در تاریخ بیستم اسفندماه سال ۱۳۴۲ هجری‌شمسی در خانواده‌ای مذهبی در احمدآباد اردکان دیده به جهان گشود. او پنجمین فرزند خانواده بود. عشق به اهل‌بیت و اعتقادات مذهبی خانواده موجب شد او را “محمّدرضا” بنامند، که نشانگر دو موضوع می‌باشد: اوّل ولایی بودن آنها و دوّم رضایت به داده حق‌تعالی به آنها و نیز سرنوشت او. کودکی را با دست رنج پدری زحمتکش و در دامان مادری متعهد و ولایت‌مدار طی کرد.در ۶ سالگی به مدرسه رفت. دوره ابتدایی را در دبستان احمدی احمدآباد با موفّقیّت طی کرد. دوره راهنمایی را در مدرسه راهنمایی ابوریحان احمدآباد تا کلاس سوّم گذراند. سپس جهت تحصیل در دوره متوسّطه در دبیرستان شرف اردکان ثبت ‌نام کرد و تا کلاس سوّم تحصیل نمود.محیط سالم و تربیت صحیح موجب شد محمّدرضا جوانی مذهبی و خوش‌اخلاق و دوست‌ داشتنی بار آید. در مجالس مذهبی و عزاداری امام حسین -علیه السّلام- ، قرآن و دعا شرکت می‌کرد. نوجوانی او نیز مصادف بود با اوج انقلاب اسلامی ایران و او همگام با مردم در مراسم انقلاب شرکت داشت. خود را ملزم به انجام واجبات و ترک محرّمات می‌دانست. بسیار خدا ترس بود و دیگران را نیز هشدار می‌داد.در کلاس چهارم متوسطه بود که نیاز جبهه‌های جنگ عراق بر علیه ایران به رزمنده احساس شد. احساس این نیاز موجب شد کلاس درس و آغوش گرم خانواده را رها کرده در بسیج ثبت‌نام نماید. پس از فرا گرفتن آموزش نظامی راهی جبهه شد.۴ دفعه به جبهه اعزام شد و مدّت ۸ ماه از بهترین ایّام جوانی و زندگی خود را در راه جهاد و دفاع از میهن اسلامی گذراند. در سال ۱۳۶۱ از ناحیه پا و لگن مجروح شد؛ امّا پس از بهبودی به سوی جبهه شتافت. در جبهه مسئولیّت ‌هایی چون تک‌تیراندازی، آر. پی. جی زنی و تیربارچی را به عهده گرفت.سرانجام در تاریخ ۱۳۶۲/۵/۱۰ در عملیّات والفجر ۲ در خاک عراق به شدّت مجروح شد و بر اثر این جراحت به شهادت رسید و روح بلندش به آسمان پر کشید و غرفه‌نشین رضوان گردید.پیکر پاکش پس از تشییع باشکوه بر دستان و دوش مردم قدرشناس و شهیدپرور اردکان و احمدآباد در گلزار شهدای احمدآباد به خاک سپرده شد.

روحش شاد و راهش پر رهرو باد.

وصیت نامه شهید بزرگوار

بسم الله الرحمن الرحیم

خدا را از یاد نبرید و خدا را نصب‌العین خود قرار دهید که هر چه ما داریم از اوست. وحدت و یکپارچگی را که بین اقشار مختلف مردم وجود دارد، همچنان در میان خود حفظ نمایید که شکست شما روزی است که بین شما جدایی بیفتد.

امام را فراموش نکنید که همه پیروزی‌های سیاسی و نظامی ما مدیون رهبری‌های آگاهانه و قاطعانه این ابر مرد است.