شهید محمدرضا فتاحی اردکانی

زندگی نامه شهید محمد رضا فتّاحی

شهید محمّدرضا فتّاحی، فرزند عبدالرّزاق، در تاریخ ۱۳۵۱/۲/۱۰ هجری‌شمسی در خانواده‌ای مذهبی در محله کوشکنو اردکان دیده به جهان گشود.او هفتمین فرزند خانواده عیالوار فتّاحی بود که پدر و مادرش بر اساس اعتقادات مذهبی و عشق به اهل بیت عصمت و طهارت-علیهم السّلام- نام او را ترکیبی از نام پیامبر اسلام (ص) و هشتمین امام شیعیان، افتخار ایران و ولی نعمت ما ایرانیان انتخاب کردندکه هم نشانه تدیّن و ولایت مداری آنهاست و هم نشانه رضایت از هدیه الهی و نعمتی که خداوند سالم و سلامت به آنها ارزانی داشته است. از همان کودکی به ذهن والدین خطور کرده بود که این کودک با دیگران فرق دارد و آینده‌ درخشان و با قداستی در انتظار اوست؛ پس کمر همّت به تربیتش بستند و همگام با رشد جسمی، دررشد معنوی و مذهبی اونیز فروگذار ننمودند.محمّدرضا چون ۶ ساله شد، او را به مدرسه بردند.تحصیل در دبستان شیخ عبدالکریم حائری اردکان را تا کلاس پنجم با موفّقیّت طی کرد. سپس درس را رها کرد و به حرفه یخچال‌سازی روی آورد . در حین کار مجدداً تحصیل را نیز ادامه داد و در مدرسه‌ راهنمایی بزرگسالان سعدی شروع به تحصیل نمود؛ امّا پس از امتحانات ثلث اوّل نیاز جبهه‌ها او را بر آن داشت که درس را رها و آغوش گرم خانواده را بگذارد و سنگرنشینی عشق و ایثار و شهادت را برگزیند. لذا در بسیج ثبت‌نام کرد و پس از فراگرفتن آموزش نظامی راهی جبهه شد.محمّدرضا جوانی غیرتمند و پر کار و با ادب بود. در هنگام پیروزی انقلاب ۶ ساله بود.تربیت صحیح او را جوانی متدیّن و عاشق انقلاب و اهل بیت(ع) کرده بود. در مجالس دینی و قرآن و دعا و نماز جماعت حضوری فعّال داشت. به انجام واجبات و ترک محرّمات پایبند بود.دو نوبت راهی جبهه شد و مدّت ۴ ماه و ۱۴ روز از بهترین و شیرین‌ترین ایّام زندگی و نوجوانی خویش را که خیلی‌ها به بطالت یا سرگرمی می‌گذرانند، در راه جهاد و شهادت و دفاع از میهن اسلامی صرف کرد.زمانی که به جبهه اعزام شد، ۱۴ ساله بود. اگر چه از نظر سن کوچک ، ولی از نظر رشد فکری و معنوی در سطح بالایی بود. راهی را پیمود و معامله سودآوری را انجام داد که خیلی‌ از بزرگان در انجام آن می‌مانند و توفیقی حاصل نمی‌کنند و فقط در حسرتش می‌سوزند.او در جبهه‌ها هم با دشمن بعثی متجاوز مبارزه کرد و هم با نفس خویش رزمید تا این که سرانجام در تاریخ ۱۳۶۶/۵/۱۹ در عملیّات نصر ۷ در منطقه سردشت بر اثر اصابت ترکش‌های متعدد به پای راست و سینه و پهلویش به شدّت مجروح شد و به جمع شهدا پیوست و موجب افتخار اسلام و ایران و خانواده‌اش گردید و با پرواز روح بلندش به ملکوت، به جنان پر کشید.پیکر پاکش پس از تشییع با شکوه بر دستان و دوش مردم قدرشناس اردکان در بهشت شهدای اردکان به خاک سپرده شد و زیارتگاه اهل دل و عاشقان آزادی و شهادت گردید.

روحش شاد و راهش پر رهرو باد.