شهید محمد علی هاتفی اردکانی

زندگی نامه شهید محمد علی‌ هاتفی‌ اردکانی

شهید محمّدعلی هاتفی، فرزند عبّاس، در تاریخ ۱۳۴۶/۷/۲۶ هجری‌شمسی در خانواده‌ای مذهبی در اردکان متولّد شد. او دوّمین فرزند خانواده بود. والدین متدیّن و متعهدش به عشق اهل بیت-علیهم السّلام- او را “محمّدعلی” نام نهادندوبا مراقبت کامل تربیتش نمودند؛ گویا احساس کرده بودند که این فرزند ، روزی موجب سرافرازی اسلام و خانواده خواهد شد.سه ساله بود که از سایه پر مهر پدر بی‌بهره گشت و یتیم شد. مادر فداکارش علاوه بر مادری وظیفه پدری را نیز بر عهده گرفت و به تربیت فرزندان همّت گماشت و آنها را شایسته اسلام پرورش داد.پس از ۶ سالگی به دبستان رفت و در دبستان‌ بابا طاهر اردکان (مصطفی خمینی فعلی) تا کلاس سوّم به تحصیل پرداخت؛ امّا متأسّفانه اوضاع نا مساعد اقتصادی موجب شد که از تحصیل دست بکشد و ترک تحصیل نماید. اوخدمت به اسلام و مسلمین را از راه بنّایی انتخاب کرد و کمک کار خانواده شد.محمّد علی بسیار خوش اخلاق، نجیب و مهربان بود. همه او را دوست می‌داشتند. مراقب نماز و عباداتش بود. مقیّد به انجام واجبات و ترک محرّمات بود. عاشق انقلاب و اسلام بود. در مراسم نماز جماعت و جمعه، قرآن و دعا و عزاداری اهل بیت(ع) شرکت می‌کرد.زمانی که جبهه‌های جنگ تحمیلی به رزمنده نیاز داشت، گر چه محمّدعلی کودکی کم سنّ و سال بود و ۱۴ سال بیشتر نداشت؛ امّا تربیت صحیح نگذاشت بی‌تفاوت بماند. در بسیج ثبت نام کرد و پس از فراگیری آموزش نظامی ،راهی جبهه شد و سنگر نشین عشق و ایثار گشت و خانواده نیازمند به خویش را به خدای سبحان سپرد.سه نوبت به جبهه اعزام شد و مدّت ۸ ماه و ۱۵ روز از گرانبهاترین زمان عمر پر برکتش را در جهاد و دفاع از اسلام و مسلمین گذراند و با فداکاری خویش افتخار خانواده و اسلام گردید.سرانجام در تاریخ ۱۳۶۱/۱۱/۲۲ در منطقه جنوب فکّه در عملیّات والفجر مقدّماتی به شدّت مجروح شد و بر اثر شدّت جراحات و اوضاع نا مساعد منطقه در معرکه ماند و نه تنها شربت گوارای شهادت نوشید و روح بزرگش از قفس کوچک جسمش به جنان پر کشید، بلکه افتخار مضاعفی با عنوان شهید مفقود کسب نمود.پیکر پاکش پس از ۸ سال دوری از وطن در تاریخ ۱۳۶۹/۱۰/۲ پس از بازگشت به وطن بر دستان و دوش امّت قدرشناس و شهید پرور اردکان با شکوهی خاص تشییع شد و در بهشت شهدا به خاک سپرده شد.

روحش شاد و راهش پر رهرو باد.

وصیت نامه شهید بزرگوار

بسم الله الرحمن الرحیم

دوست دارم که دستم را از تابوت بیرون کنند و مشتم را گره بزنند تا مشتی باشد بر دهان منافقین ضدّ خلق.

وصیّتم به ملّت و مردم اردکان این است که نماز جمعه را هر چه با شکوه‌تر برگزار کنید و در مراسم دعاها به ویژه دعای کمیل و توسّل شرکت کنید.