شهید مصطفی معصومی

زندگی نامه شهید مصطفی‌ معصومی‌

شهید مصطفی معصومی، فرزند جواد، در تاریخ ۱۳۴۴/۱۱/۵ در خانواده‌ای مذهبی در اردکان متولّد شد. او پنجمین فرزند خانواده جواد معصومی بود که با تولّد خویش شادی و سروری برای خانواده به ارمغان آورد و سردی زمستان را به گرمی اعتدال و سرور بهاری مبدّل ساخت. پدرش از بازاری‌های متدیّنی بود که با انصاف و کسب روزی حلال با کمک مادر متعهدش تربیت و پرورش مصطفی را به عهده گرفتند و زمینه رشد و بالندگی او را در آینده فراهم ساختند. ۶ ساله که شد او را به دبستان بردند و پس از طی دوره ابتدایی در مدرسه راهنمایی شیرین قدردان اردکان شروع به تحصیل نمودو پس ازپایان دورهراهنمایی ،تحصیل را رها کرده به کار آزاد روی آورد و شغل کاشی‌کاری را انتخاب کرد.در زمان پیروزی انقلاب اسلامی ایران مصطفی ۱۳ ساله بود. همراه والدین در مراسم انقلاب حضور داشت. در مراسم مذهبی دعا و قرآن، خصوصاً روضه امام حسین -علیه السّلام- شرکتی فعّال داشت. نجیب بود و دوست داشتنی؛ او همه را دوست می‌داشت و در پی فرصتی بود که به مردم خدمت نماید. برای والدین احترام خاص قائل بود. نماز و روزه خود را مواظبت می‌کرد. زمانی که به سنّ قانونی سربازی رسید٬ توسط ارتش جمهوری اسلامی به خدمت اعزام شد. او که دنبال خدمت به انقلاب و مردم کشورش بود، وقت را غنیمت دانست. تصمیم گرفت که از خدمتش استفاده بهینه و ذو وجهین نماید؛ بهترین محل را جبهه‌ های نبرد حق علیه باطل و مبارزه با دشمن بعثی متجاوز دانست. به جبهه رفت و همنشین با قدسیان و سنگرنشینان عشق و ایثار و شهادت شد.دو دفعه به جبهه رفت و مدّت ۱۱ ماه از بهترین روزهای زندگی‌اش که جوانی بود، در راه اسلام و دفاع از کشورش صرف کرد و در عوض جاودانگی و افتخار را خرید. سرانجام در تاریخ ۲۳/۴/۱۳۶۴ در منطقه عملیّاتی شمال غرب (اُشنویّه) در بمباران هوایی بر اثر اصابت ترکش راکت هواپیما به شدّت مجروح شد و به درجه رفیع شهادت نائل گردید و روح پاکش از قفس جسم خاکی‌اش رها و به رضوان پر کشید و همنشین شهدای کربلا گردید. جسم مطهرش پس از تشییع جنازه باشکوه توسط مردم قدرشناس اردکان در بهشت شهدای اردکان به خاک سپرده شد.

روحش شاد و راهش پر رهرو باد.

وصیت نامه شهید بزرگوار

بسم الله الرحمن الرحیم

ای برادران و خواهران عزیزم، فرزندانتان را با عشق مهدی(عج) آشنا سازید و آنان را برای جهاد در راه آن حضرت همیشه نگه‌دارید. …

پدر و مادرم ! اینجاست که هر خمپاره و توپی و هر گلوله‌ای که بر ما می‌بارد، مقداری از گناهان ما هنگامی که بدنمان می‌لرزد و قلبمان به تپش در می‌آید، کاسته می‌شود و قدرت خدا و عظمت دعا که در این مکان مقدّس وجود دارد، باعث تقرّب و نزدیکی ما به او می‌شود.