شهید میراب رشیدی احمدآبادی

زندگی نامه شهید میراب‌ رشیدی‌ احمد آبادی

تاریخ خونبار شیعه مملوّ از دلاوری ها و از خود گذشتگی های قهرمانان نوجوانی است که همچون قاسم ها در راه اعتلای کلمۀ توحید و استقرار حکومت حق تا پای جان مردانه ایستادند و به زر و زیور و زخارف دنیوی پشت پا زدند و با اهدای خون سرخ خویش درخت اسلام را آبیاری نمودند. از زمره این دلیر مردان شهید عزیز، میراب رشیدی فرزند حسین است.او در اوّل اردیبهشت ۱۳۴۸ در خانواده ای کشاورز در احمد آباد اردکان متولّد شد با زحمت پدری متدیّن و در دامن مادری متعهد و ولایی تربیت یافت.دوره ابتدایی را در دبستان احمدی احمدآباد آغاز کرد؛ امّا پس از دو سال درس را رها کرد و به کار آزاد و خدمت به اجتماع مشغول شد.در دورۀ نوجوانی و زمانی که اکثر هم سن و سالانش مشغول تحصیل و غرق در زندگی و بهره مندی از بهترین فصل زندگی خویش بودند٬ جامه رزم بر تن نمود و چون بزرگ مردی پولادین در برابر خصم زبون ایستاد و هدفی جز حفظ اسلام و عشقی جز شهادت در سر نداشت. او عاشق ولایت بود و در راه حفظ و تداوم آن حدّ و مرزی نمی شناخت.در بحبوحه جهاد مقدّس ملّت ایران علیه استکبار جهانی به سرکردگی آمریکای جهانخوار علیرغم سن کم در جبهه های حق علیه باطل حضور یافت.در طول سال های ۶۲ و ۶۳ دو دفعه به جبهه اعزام شد و مدّت ۶ ماه و ۲۷ روز از بهترین روزهای زندگی خود را صرف جهاد در راه اسلام کرد وآخرین مسئولیّت آر پی جی زنی در گردان امام حسین -علیه السّلام- در تیپ الغدیر بود . آخر الامر در تاریخ ۱۳۶۳/۱۲/۲۳در منطقه هور الهویزه در عملیّات بدر شرکت کرد و در آن عملیّات بر اثر شدّت جراحات وارده با در آغوش کشیدن عروس شهادت سال ها در منطقه ماند و مفقود بود؛ تااین که در تاریخ ۱۳۷۳/۱۲/۵ بعد از ۱۰ سال نور افشانی در کربلای جنوب، پیکر پاکش پس از بازگشت به وطن و تشییع توسط مردم قدرشناس اردکان و احمد آباد در گلزار شهدای احمد آباد به خاک سپرده شد.

یادش گرامی و راهش پر رهرو باد.

وصیت نامه شهید بزرگوار

بسم الله الرحمن الرحیم

باید راه شهدا را ادامه بدهید؛ همان طور که جوانان ما این غیور مردان راه شهدا و کربلای حسین -علیه السّلام- را ادامه دادند تا اینکه شهید شدند.

اگر راه آنها را ادامه ندهیم، راه کفار در پیش گرفته ایم و نباید مانند اهل کوفه باشیم که امام را تنها بگذاریم.