شهید ابراهیم رعیت زاده اردکانی

شش

زندگی نامه شهید ابراهیم‌ رعیّت‌ زاده‌ اردکانی

سوّمین فرزند خانواده علی رعیّت زاده در حالی چشم به جهان گشود که اولّین جرقه های انقلاب اسلامی در مخالفت با برنامه های ضدّ دینی حکومت طاغوت پهلوی به رهبری حضرت امام خمینی (ره) آغاز شده بود. گویا به پدر و مادر الهام شده بود که این کودک قرار است یکی از یاران ابراهیم زمان باشد که نامش را” ابراهیم” انتخاب کردند.وی در سایه تربیت صحیح در دامن مادری مؤمن و با دسترنج پدری کشاورز و متدیّن پرورش یافت. دوران کودکی را با تحصیل در مقطع ابتدایی در دبستان فردوسی اردکان طی نمود. امّا در همان اوایل تحصیلی در مقطع مزبور به مشاغل و حرف آزاد روی آورد و به خدمت به همنوعان پرداخت. کار و تلاش روزانه مانع از انجام امور دینی و اخلاقیش نمی شد. در مجالس مذهبی شرکت می کرد و وجودش را به تعالیم عالیۀ اسلام آراسته می ساخت.پدر ابراهیم می گوید :« ابراهیم خیلی نجیب بود. هیچ دفعه از من چیزی طلب نکرد٬ به مادرش در قالی بافی کمک می کرد. خیلی بر نماز و روزه و کلاً بر عبادات مراقبت داشت. خوش صحبت و خوش اخلاق و خوش رو بود. به امام خیلی علاقه داشت». ۱۶ ساله بود که شاهد به ثمر نشستن ایثارگری ها و جانفشانی های ملّت مظلوم و مسلمان ایران در ۲۲ بهمن ۵۷ بود. خود نیز در راهپیمایی های انقلاب و مراسم مذهبی شرکت داشت.در همین اثنا خفاش هایی که تاب تحمّل خورشید الله را نداشتند با هجمه وسیع خویش و به خیال خام خود تصمیم گرفتند به هر قیمتی شده جلو این نور را بگیرند. لذا حملۀ همه جانبه ای را به میهن اسلامی ایران آغاز کردند. ابراهیم که به علّت سوختگی از خدمت سربازی معاف شده بود، مرتّب می گفت و اصرار می کرد و می خواست برای انقلاب کاری بکند. در این زمان چون سایر جوانان پیرو ولایت در این مبارزۀ مقدّس به عنوان بسیجی شرکت نمود.این جوان خود ساخته و عاشق اسلام، پس از این که دو ماه از عمر پر برکت خویش را در جبهه ها گذراند، در تاریخ ۱۳۶۱/۲/۱۳ در عملیّات بیت المقدّس شرکت کرد. مسئولیّت آر ـ پی ـ جی زنی را به عهده گرفت و در محور خرمشهر- آبادان با اصابت ترکش و پرواز روح بزرگش از جسم کوچکش به آرزوی خود یعنی شهادت رسید.جسم پاکش پس از تشیع با شکوه توسط مردم شهید پرور اردکان در بهشت شهدا در کنار سایر گلگون کفنان انقلاب به خاک سپرده شد.

یادش گرامی و راهش پر رهرو باد.