شهید احمد رحمتی احمدآبادی

زندگی نامه شهید احمد رحمتی

احمد رحمتی، فرزند عبدالله، در تاریخ ۱۳۴۰/۱۱/۴ هجری‌شمسی در خانواده‌ای مذهبی در احمدآباد اردکان متولّد شد و با گرمی وجود خویش سرمای زمستان را بر خانواده گوارا ساخت.پدر و مادر متدیّن و ولایی پس از انتخاب نام زیبای پیامبر اسلام (ص) در تربیت او کوشیدند و او را برای اسلام پرورش دادند.۶ ساله بود که به مدرسه رفت . دوره ابتدایی را در دبستان احمدی احمدآباد اردکان تا کلاس ششم با موفّقیّت طی کرد.سپس به علّت تنگدستی والدین تحصیل را رها کرد و به کار آزاد روی آورد و کمک خرجی برای والدین شد.محیط سالم و تربیت خوب،‌ احمد را جوانی مؤدّب و خوشرو به بار آورد. متدیّن بود و چهره‌ای خندان و بشّاش داشت. صبور بود و با دوستان با محبّت ، همه او را دوست می‌داشتند. در کارهای خانه به مادر و در بیرون به پدر کمک می‌کرد. بی‌دلیل نمی‌رنجید و پشتکار خوبی داشت.زمانی‌که به سنّ سربازی رسید،‌ توسط ارتش جمهوری اسلامی ایران برای خدمت به کرمان اعزام شد. در آنجا آموزش نظامی دید. سپس به اصفهان رفت و بعد از آن به تهران مأمور شد و از آنجا بود که تصمیم گرفت خدمت سربازی‌اش را هدفمند و استفاده بهینه نماید؛ لذا به جبهه رفت و در جبهه گیلان غرب در تیپ تکاور به مدّت سه ماه با دشمنان اسلام رزمید. سپس به دزفول اعزام شد.این رزمنده دلیر اسلام سرانجام در تاریخ ۱۳۶۱/۱/۵ در عملیّات فتح‌المبین شرکت نمود و در منطقه عملیّاتی دشت عبّاس به شهادت رسید و به تأسّی از ارباب بی‌کفنش حضرت سیدالشهدا(ع)، جسم مطهّرش در بیابان‌های کربلای ایران ماند و علاوه بر افتخار شهادت، مدال شهید مفقود رانیز به گردن آویخت.بازازاین هم بالاتر،خانواده‌ی خویش راپس از سالها چشم انتظاری، برای ابدوتا قیامت چشم انتظارودیده بردرنگه داشته، ومدالی پررنگترازمدالهای قبلی با نام شهیدجاویدالاثر برمدالهای خود افزود.خانواده‌ی صبورومنتظرش، پس ازسالهادوری وچشم انتظاری،چون از بازگشت فرزندشان ناامید شدند، به یادشهیدعزیزشان درگلزارشهدای احمدآبادصورت قبری بستند،تاهم تسکینی باشد برآلام درونیشان وهم چراغی باشدفراراه آیندگان،وخطّ نشانی ، تاره گم نشود.

روحش شاد و راهش پر رهرو باد.