شهید حسین کارگران

زندگی نامه شهید حسین‌ کارگران

شهید حسین کارگران فرزند نوروز علی در بیست و چهارم مهر ماه سال ۱۳۴۶در خانواده ای مذهبی در اردکان چشم به جهان گشود. او اولّین فرزند خانواده بود. پدرش نوروز علی از کشاورزان مخلص و متدیّن بود که به علّت طینت پاک به محض تشکیل سپاه پاسداران در اردکان به عضویّت سپاه پاسداران در آمد و هم اکنون از جانبازان عزیز وپرافتخار جنگ تحمیلی می باشد. خانواده کارگران به عشق امام حسین -علیه السّلام- نام اولّین فرزند خود را “حسین” گذاشتن؛ گویا به آنها الهام شده بود که این کودک در آینده ای نه چندان دور جهت دفاع از اسلام به امام حسین -علیه السّلام- تأسی خواهد کرد و کاری حسینی خواهد نمود.حسین دوران کودکی را با دسترنج پدری متدیّن و زحمتکش و در دامن مادری متعهد و ولایی رشد کرد و تربیت یافت.پس از ۶سالگی به مدرسه رفت. دوره ابتدایی را در دبستان فردوسی،و دوره راهنمایی را در مدرسه راهنمایی شهید منتظر اردکان با موفّقیّت به پایان رساند. سپس به تشویق و راهنمایی پدر جهت تحصیل علوم دینی وارد مدرسه علمیّه امام صادق (ع) اردکان شد.۵ سال به تحصیل علوم دینی پرداخت. حسین بسیار خوش اخلاق و دوست داشتنی بود. در حین تحصیل و اوقات بیکاری به کمک پدر به کشاورزی مشغول می شد و حتّی در قالی بافی مادرش را کمک می کرد. حسین با توجّه به تربیت خانوادگی و رشته تحصیلی و اعتقادات مذهبیش، یک نیروی فرهنگی بود . در کارهای فرهنگی- مذهبی و جلسات دینی و قرآن و دعا شرکتی فعّال داشت .به نماز اوّل وقت و جماعت به طریق اولی مقیّد بود. همیشه لبخند بر لب داشت.اخلاقش همه رابه سوی خویش جلب می کرد. زمانی که جبهه ها به رزمنده نیاز داشت، کلاس درس و بحث را رها و راهی جبهه ها شد. ۴ دفعه به جبهه اعزام شد و مدّت ۱۱ ماه و ۲ روز از بهترین ایّام زندگی و جوانی خود را در جبهه و جهاد گذراند. جبهه حسین را از تحصیل نیز باز نداشت؛ او با کتاب و نوار تحصیل را نیز ادامه می داد. اوّلین دفعه در گروه غواصّان در عملیّات والفجر ۸ و دفعه بعد در پاتک فکّه و دفعه سوّم در منطقۀ شوشتر به آموزش مشغول بود و دفعۀ چهارم در تاریخ ۱۳۶۵/۱۰/۱۹ در منطقه شلمچه در عملیّات کربلای ۵ جزو گروه غواصّان بود که بر اثر اصابت ترکش به آرزوی دیرین خود؛ یعنی “شهادت” دست یافت و روح بلندش از قفس کوچک جسمش به ملکوت پرواز کرد و بر مولایش امام حسین -علیه السّلام- مهمان شد. پیکر پاکش پس از تشییع با شکوه توسط مردم قدرشناس و شهید پرور اردکان در بهشت شهدا به خاک سپرده شد.

روحش شاد و راهش پر رهرو باد.

وصیت نامه شهید بزرگوار

بسم الله الرحمن الرحیم
فالذین هاجروا و اخرجوا من دیارهم و اوذو فی سبیلی و قاتلوا و قتلوا لااکفرن عنهم سیئاتهم و لادخلنهم جنات تجری من تحتها الانهار ثواباً من عند الله و الله عنده حسن الثواب
پس آنان که از وطن خود مهاجرت و از دیار خود بیرون شدند و در راه من اذیت شدند و رنج کشیدند و کشتند و کشته شدند پس من هر آینه گناهان آنها را خواهم پوشانید در پرده لطف خود و آنها را به بهشت هایی که در زیر درختهای آن نهرهای آب جاری است در آوردیم این پاداشی است از جانب خداوند و نزد خداست پاداش و اجر نیکو به نام الله پاسدارنده بهای خون شهیدان به نام الله یگانه منجی عالم بشریت مهدی موعود حضرت بقیه الله فی الارضین و بعون و یاری خداوند یکتا وصیت نامه خود را شروع می کنم درابتدا تذکری به ملت عزیز و از جان گذشته ، مخصوصاً برادران و خواهران اردکانی هر چه شما کردید و این رهبر عظیم الشان و بزرگوار هر چه شما کردید این سید اولاد علی هر چه شما کردید خمینی بت شکن اگر که این پدر دلسوز و مهربان و دست از جان شسته اگردر میان ملت ایران نبود ما الان در فلاکت و جهل مطلق بودیم در نهایت امکان داشت که ما بدین وسیله دنیا و آخرت خود را به تباهی بکشانیم  ملت عزیز اگر الان شما با آزادی و سرافرازی زندگی می کنید و سررشته تمام امور خود را بدست گرفته اید و اگر که الان اسوه و الگو برای تمامی ممالک اسلامی هستید و اگر که الان قدرت سیلی زدن به صدام را دارید به طوری که امام عزیز هم فرمودند دارید و اگر که الان مثل یک برادری با هم هستید، همه به برکت وجود این اسطوره ایمان و فرزندی از آل علی (ع) می باشد که شما تا بحال چنین افتخاراتی را کسب نمودید و اگر که رزمندگانی را تربیت کرده اید که با دل و جان با اشتیاق به استقبال کارزار می روند به برکت سخنان گهر بار علی گونه این رهبر است  پس کاملاً ای برادران و خواهران گوش به فرمان رهبر خود باشید که کشورهای اسلامی انتظار یک چنین رهبری را می کشند و محرومند دوم اینکه وحدت خود را حفظ کنید که شما به همین حفظ کردن وحدتتان توانسته اید پوزه کثیف آمریکا و جنایتکارانش را به خاک بمالید و از جای خود بجوشید ای فرزندان این ملت عزیز و همیشه در صحنه درس و دانش را فرا بگیرید که جهل مایه بدبختی مومن است گرچه من خود به آن صورت که باید و شاید درس نخواندم ولی می دانم که خدا شاهد است انسان با درس خواندن وفقیه در دینش می تواند یک عقیده استوار و دژ پولادین داشته باشد که با هیچ سلاحی قابل مقایسه نباشد اما چند کلمه به برادران و رفیقان و خویشان ، برادران من اگر چه با شما مثل یک برادر خوب نبودم و به وظایفی که در مقابل شماها داشتم عمل نکردم و در حقتان ظلم کردم ولی می دانم که انشاء الله این برادر کوچک خود را عفو خواهید کرد که خدای ناکرده کار ما به محضر مقدس الهی کشیده نشود که وامصیبتا از آن روز و حق الناس ، پس انشاء الله که این حقیر را عفو خواهید کرد و هر کس که حقی از او در نزد من بوده است و من از خاطر برده ام می تواند به خانواده من مراجعه کند و تحویل بگیرد و اما معلمین عزیز من که واقعاً حق عظیمی بر گردن من دارند و واقعاً آنها زحمتی بس فراوان برای من کشیدند. انشاء الله که از این شاگرد حقیر خود راضی خواهند شد  و اما پدر و مادرم می دانم که من هرگز و به هیچ وجه حق شماها و خواسته های شماها را رعایت نکردم و به جا نیاوردم ولی باز به گذشت و بخشش شماها امیدوارم که انشاءالله فرزند خود را هلال خواهید نمود و اگر این کار را نکنید من چگونه در روز حساب چشم به شما بیندازم و چگونه می توانم از دادگاه الهی موفق و پیروز بیرون بیایم پس هر چه شما کردید فرزند عاصی و سراپا خطای خود طاعات و نماز و روزه خود را هم که انشاء الله به جا آورده ام به امید اینکه انشاء الله مورد قبول الهی واقع شود و از این لحاظ هیچ درخواست و مزاحمتی از شما ندارم
فرزند کوچک شما حسین کارگران تاریخ ۱۳۶۵/۱۰/۱۵