شهید علی رزم آور

زندگی نامه شهید علی‌ رزم‌آور

سرگرد شهید علی رزم‌آور، فرزند عبّاس، در دهم آبان ماه سال ۱۳۲۵ هجری‌شمسی در محله شریف‌آباد اردکان دیده به جهان گشود. پدرش عبّاس رزم‌آور گرچه در جامعه پلیس و شهربانی زمان پهلوی خدمت می‌کرد؛ امّا بر حسب وظیفه و به عنوان یک شغل به آن نگاه می‌کرد و با وجودی که شرایط برایش فراهم بود، توانست خود را از آلودگی و سر سپردگی دربار حفظ کند. در عوض خداوند سبحان هم گلی از خانواده او را با احترام پذیرفت و به او ارزش و آبرویی مضاعف بخشید.شهید رزم‌آور زمانی که دوران کودکی را پشت سر نهاد در ۶ سالگی وارد دبستان فردوسی اردکان شد و این دورۀ را با موفّقیّت طی کرد. در تابستان که دبستان تعطیل بود و اوقات فراغت او بود در مکتب خانه شریف‌آباد به آموزش قرآن مشغول می‌شد. دوره متوسطه را در دبیرستان شرف اردکان گذراند. سپس در دانشکده افسری پذیرفته شد و در سال ۱۳۴۹ از دانشکده افسری فارغ‌التحصیل شد.شهید رزم‌آور بسیار خوش اخلاق و دوست داشتنی بود. در دوران تحصیل علاوه بر تحصیل در کار کشاورزی و بیرون به پدر و حتّی در کارهای خانه به مادر کمک می‌کرد. بسیار علاقه‌مند به تحصیل بود و درسش نیز خوب بود. دیگران را نیز به فراگیری تحصیل دعوت می‌کرد. نسبت به حجاب خانواده حسّاس بود و خانواده را به حفظ حجاب سفارش می‌کرد. در دوران کودکی در ساخت مسجد محل، درزمینه بنّایی مسجد شرکتی فعّال داشت.به اهل‌بیت خصوصاً امام حسین -علیه السّلام- عشق می‌ورزید. از دوران نوجوانی و دبیرستان سعی داشت در مراسم محرّم و عزاداری امام حسین -علیه السّلام- فعّالانه شرکت داشته باشد.در دوران انقلاب گرچه نظامی بود و محدودیت‌های فراوانی در دوران پهلوی بر او حاکم بود؛ امّا نه تنها توانست خود را در برابر حوادث انقلاب حفظ کند و بر علیه مردم نباشد؛ بلکه با مردم بود و در انقلاب شرکت داشت. به انجام واجبات و ترک محرّمات دینش پایبند بود. به اظهار خانواده‌اش از خصوصیّات بارز شهید مراقبت او از نمازش بود. سعی می‌کرد نماز اوّل وقت بخواند.ویژگی دیگرش جدیّت در کارهایش بود. زمانی که جوانی برومند گردید از سنّت رسول‌الله (ص) نیز پیروی کرد و ازدواج نمود که ثمره‌ ازدواجش دو فرزند دختر بود.در سال ۱۳۴۹ از دانشکدۀ افسری فارغ‌التحصیل و در تهران استخدام شد. پس از مدّتی به چابهار منتقل گردید و سپس به ایرانشهر انتقال یافت.در زمان جنگ تحمیلی به کردستان رفت و مدّت ۴ سال در نوار مرزی کردستان به حفظ و حراست از میهن اسلامی پرداخت و سپس مأمور مقابله و مبارزه با اشرار در شرق کشور شد و سرانجام در تاریخ نهم مهرماه سال ۱۳۶۰ در بلندی‌های گوهر کوه ایرانشهر زمانی که با ۲۵ نفر از همرزمانش مشغول شناسایی محل اشرار بود، در درگیری‌ با اشرار به همراه یاران همراهش به شهادت می‌رسد و روح بلندش به رضوان پر می‌کشد و مردمی را که به عشق آنها می‌سوخت، از خدمات خود محروم می‌سازد.پیکر پاکش پس از تشییع با شکوه بر دستان و دوش مردم قدرشناس اردکان در گلزار شهدای شریف‌آباد به خاک سپرده شد و جزو اولّین شهدای محله شریف‌آباد بود که قبرش محل زیارت عاشقان شهید و شهادت گردید.

روحش شاد و راهش پر رهرو باد.