مقام معظم رهبری: آنها که شهید شدند، به حد اعلی و اوفی رسیدند.
امام خمینی (ره): راه و رسم شهادت کور شدنی نیست و این ملّتها و آیندگان هستند که به راه شهیدان اقتدا خواهند نمود.
اطلاعات شخصی شهید
- نام و نام خانوادگی: قاسم پیری اردکانی
- نام پدر: اکبر
- تاریخ تولد: ۱۳۴۵/۶/۱
- محل تولد: اردکان
- میزان تحصیلات: پایانابتدایی
- محل تحصیل: دبستانقیامصدرآباد اردکان
- وضعیت تاهل: مجرّد
- نام عملیات: پدافندی
- تاریخ شهادت: ۱۳۶۶/۲/۲۰
- محل شهادت: شلمچه پاسگاه زید
- نحوه شهادت: اصابتترکشبهسینهوسر
- محل خاکسپاری: گلزارشهدایاردکان
- سن: ۲۰سال ۸ماه
- سمت در جبهه: سرباز-تکتیرانداز
- نام یگان: ارتشجمهوریاسلامیایران
زندگی نامه شهید قاسم پیری
شهید قاسم پیری، فرزند اکبر، در تاریخ ۱۳۴۵/۶/۱هجری شمسی در خانواده ای مذهبی در اردکان متولّد شد. او چهارمین فرزند خانواده بودپدر و مادر متدیّن و ولایی اش نام پسر بزرگ حضرت امام حسن مجتبی(ع) و شهید ۱۳ ساله کربلا،” قاسم” را برایش انتخاب کردند؛ گویا در همان ابتدای تولّد به والدینش الهام شده بود که این کودک با فرزندان دیگرشان فرق دارد و از جرگۀ کربلاییان خواهد شد. پس کمر همّت به تربیت او بستند و او را آماده ساختند.قاسم همگام با رشد جسمی، آموزه های دینی و اعتقادیش نیز تقویت شد. ۶ ساله بود که جهت تحصیل علم به مدرسه رفت و در دبستان قیام صدرآباد اردکان مشغول به تحصیل شد و مقطع ابتدایی را با موفّقیّت پشت سر گذاشت. سپس تحصیل را رها کرد و چون علاقۀ به کار فنّی داشت . در رشته برق و سیم پیچی الکترو موتورهای برقی مشغول به خدمت شد .قاسم جوانی خوش رو و خوش اخلاق بود. مطیع والدین بود و کمک کار آنها. حضور در مجالس قرآن و روضه خوانی اهل بیت(ع) را دوست می داشت.جوانی مؤدّب بود و به دوستان و خویشان احترام می گذاشت و همه او را دوست می داشتند و به گفته خانواده اش لحظه ای از یاد خدا غافل نبود.زمانی که به سنّ قانونی سربازی رسید، به خدمت مقدّس سربازی رفت. سپس جبهه را انتخاب نمود و در توپ خانه ارتش جمهوری اسلامی ایران در جبهه های جنوب به نبرد با دشمن بعثی مشغول شد و سنگر نشینی با قدسیان را برگزید. او عزّت ، شرف و مردانگی را در سنگرهای خاکی و نبرد با دشمنان اسلام یافت و بهترین فصل جوانی و عمر خود را صرف دفاع از اسلام و مسلمین نمود. سرانجام در تاریخ ۱۳۶۶/۲/۲۲ در عملیّات پدافندی در منطقه پاسگاه زید در جبهه جنوب بر اثر اصابت ترکش به سینه و سرش به شدّت مجروح شد و روح بزرگش از قفس کوچک جسمش آزاد و به جنان پر کشید. و به خیل شهدا پیوست و همنشین همنامش “قاسم بن الحسن” و دیگر شهدای کربلا گردید.جسم پاکش پس از تشییع باشکوه توسط مردم قدرشناس و شهید پرور در بهشت شهدای اردکان به خاک سپرده شد.
روحش شاد و راهش پر رهرو باد.