شهید مجتبی‌ الهی‌ فرد

زندگی نامه شهید مجتبی الهی فرد

زندگی‌نامه:
نوروز سال ۱۳۴۷ در خانه حاج شیخ علی الهی فرد، روحانی جلیل القدری که زندگی خود را وقف مردم کرده و سعادت و بهروزی خویش را در راحتی دیگران جستجو می کرد، رنگ و بوی دیگری داشت . هموکه از برقرار کردن آشتی، صلح و صفا بین مردم و حلّ مشکلشان و خنده بر لبان بی نوا نشاندن لذّتی فراتر نداشت.با حلول سال نو فرزند پسری در این خانواده متولّد شد که او را “مجتبی” یعنی برگزیده نام نهادند. گویا بر این خانواده الهام شده بود که او برگزیدۀ خداوند است و حق تعالی در بین فرزندان او را انتخاب خواهد کرد.
مجتبی سوّمین فرزند خانواده بود. کودکی را در دامان پر مهر مادری متدیّن و تحت سرپرستی پدری روحانی با اوصاف فوق سپری کرد.چون ۶ساله شد او را در دبستان ارشاد اردکان که مدرسه اسلامی بود ،ثبت نام کردند.پس از دورۀ ابتدایی، دورۀ راهنمایی رادرمدرسه راهنمایی سعدی اردکان با موفّقیّت پشت سر گذاشت . سپس در دبیرستان شرف اردکان رشته علوم تجربی را انتخاب کرد و تا سال سوّم تحصیل نمود.
دوستانش همه مذهبی و اهل مسجد و نماز جماعت بودند. از همان اوّل جوانی به خود سازی و کسب تقوی مشغول شد. در خانه محل مخصوصی را برای عبادت و راز و نیاز خود انتخاب کرده بود. در انجام فرائض دینی، امر به معروف و نهی از منکر، نماز جماعت و قرائت قرآن بسیار کوشا بود.
از نظر اخلاق در فامیل در جایگاه بسیار بالایی قرار داشت. مهربان و دوست داشتنی بود.به شهادت پدرش، دو سال آخر عمرش که به شهادت ختم شد، اصلاً روی تشک نخوابید و زمانی که به او اصرار می کردند، می گفت: همرزمان من در جبهه ها روی سنگ و خاک می خوابند و شایسته نیست که من در جای نرم بخوابم.
زمانی که دشمن بعثی عراق به میهن اسلامی ما حمله کرد، طینت پاک، تربیت ناب اسلامی و پرورش در دامان روحانیّتی چنین بزرگوار، او را راهی جبهه های نور علیه ظلمت نمود.
۴ دفعه به جبهه اعزام شد و مدت ۷ ماه و ۱۷ روز با دشمنان نبرد کرد تا عاقبت در تاریخ ۳۰/۱۰/۱۳۶۵ در منطقۀ شلمچه و در عملیّات کربلای ۵ حق تعالی او را همان طور که نام نهاده بودند، برگزید. با پروازروح بزرگش از جسم کوچکش به آسمان پر کشید و در پیشگاه اربابش امام حسین- -علیه السّلام– وشهیدان کربلا در جوار رحمت حق آرمید.
پیکر پاک و مطهرش پس از تشییع بر دستان امّت حزب الله دیارمان در بهشت شهدای اردکان در کنار دیگر همرزمان شهید و به رضوان پر کشیده اش به خاک سپرده شد.
یادش گرامی و راهش پر رهرو باد.