شهید محمد سرافراز اردکانی

زندگی نامه شهید محمد‌ سرافراز اردکانی

شهید محمّد سرافراز اردکانی فرزند علی در دوّمین روز فروردین سال ۱۳۴۸ هجری شمسی همزمان با ایّام عید نوروز در خانواده ای مذهبی در شهر اردکان دیده به جهان گشود.او دوّمین فرزند خانواده بود. تقارن تولّدش با عید نوروز شادابی و صفا و شادی مضاعفی برای خانواده به ارمغان آورد. پدرش با شغل بنّایی امرار معاش می کرد. او با چنین دسترنجی و در دامان مادری متدیّن پرورش یافت و کودکی را پشت سر گذاشت.پس از ۶ سالگی وارد دبستان شد. دوره ابتدایی را در دبستان فاضل اردکان با موفّقیّت طی کرد. دوره راهنمایی را در مدرسه راهنمایی شهید منتظری اردکان گذراند. دوره متوسطه را در دبیرستان شهید انصاری اردکان در رشته علوم انسانی شروع کرد و سال اوّل را با موفّقیّت پشت سر گذاشت. در کلاس دوّم بود که به جبهه رفت و به شهادت رسید.شهید سرافرازی فردی خوش اخلاق و دوست داشتنی بود .به گفته پدر شهید: «این فرزند با همه فرزندانم فرق داشت. گویا از اوّل انتخاب شده بود. محاسن او در هیچ کدام از آنهانیست». بسیار مهربان بود و برای پدر و مادر احترام خاصّی قائل بود. در انقلاب گرچه کوچک و کم سن و سال بود؛ ولی فعّال بود و در پخش اعلامیۀ حضرت امام شرکت داشت. مقیّد به انجام واجبات و ترک محرّمات بود.از وقتی که به تکلیف رسید، علاوه بر نماز اوّل وقت٬ نماز جماعت و نماز شب می خواند و دعاهای شبانه داشت. در اوقات بیکاری با پدر به کار بنّایی مشغول می شد. در کارهای خانه به مادر نیز کمک می نمود.او عاشق انقلاب و امام بود. در کلاس دوّم دبیرستان بود که نیاز جبهه ها به رزمنده او را بر آن داشت که کلاس درس و آغوش گرم خانواده را رها کند و سنگر خاکی و جبهه های عزّت و شرف را بر کلاس و خانه ترجیح دهد.۴ دفعه به جبهه اعزام شد و مدت ۱۳ ماه و ۱۷ روز با ارزش ترین زمان عمر و جوانی خود را در جهاد و مردانگی گذراند.سرانجام در تاریخ ۱۳۶۶/۱/۱۸ در منطقه شلمچه و در عملیّات کربلای ۸ به علّت شدّت جراحات وارده و حجم آتش دشمن در منطقه ماند و نه تنها به شهادت رسید؛ بلکه افتخار شهید مفقود را کسب کرد و پیکر پاکش در تاریخ ۱۳۷۳/۱۲/۸ پس از حدود ۸ سال دوری به وطن بازگشت و پس از تشییع با شکوه توسط مردم قدرشناس اردکان در بهشت شهدا به خاک سپرده شد.

روحش شاد و راهش پر رهرو باد.

وصیت نامه شهید بزرگوار

بسم الله الرحمن الرحیم
الهی قلبی محجوب و نفسی وعقلی مغلوب و هوائی غالب و طاعتی قلیل و محبتی کثیر و لسانی مقربالذنوب فکیف حیلتی یا ستار العیوب و یا کاشف الکروب اغفر ذنوبی کلما بحرمت محمد وال محمد یا غفار یاغفار یا غفار برحمتک یا ارحم الراحمین
معبودم دلم پوشیده است جانم معیوب و عقلم مغلوب و هوسم غالب وطاعتم کم ونا فرمانیم زیاد و زبانم اقرار کننده به گناهان پس چگونه وچیست چاره من ای بسیار انای به غیبها وای بر کنار زننده غمها بیامرز گناهان همه به حرمت محمد (ص) و خاندانش
بنام الله درهم کوبنده ستمگران به نام کسی که جان و زندگیم دست اوست سلام بر فرمانده و آقایم مهدی درود بر حسین (ع) سرور شهیدان وبا سلام و درود برشهدا، اسرار و مفقودین و خانواده ها و درود وسلام بر امام خمینی وشما امت و سلام بر پدر و مادرم . نمی دانم ازکجاو ازچه بنویسم آخر آنچه را که می بایست نوشته شود ، نوشته شده است اما چند نکته را یاد آوری میکنم امیدوارم خداوند همه ما را ببخشد به حق محمد و ال محمد اول اینکه ای مردم شریف هیچگاه دست ازدعا و نیایش از درگاه خداوند برندارید زیرا همین دعاهاست که باعث پیروزی در کارها میباشد و همین دعاها بود که رزمندگانتان در جبهه به پیروزی میرساند و دیگراینکه همیشه در صحنه استوار باشید و حرفهای این منافقان و کوردلان داخلی و خارجی در دل شما اثر نکند و چون کوه محکم وپابرجا باشید که یکی از صفات مومن( المومن کاالجبل الراسخ) میباشد و اما شماای جوانان و ای دلاوران این مرزوبوم خدا را شکر کنید که در چنین موقعیتی قرار گرفته اید به بهترین وجه به اسلام و مسلمانان کمک کنید و شما جوانهایی هستید که چشم همه مستضعفان جهان به شما دوخته است و شما باید کاری کنید که مستضعفان جهان ناامید نشوند وشما ای دانش آموزان عزیز ای امیدان آینده این ملت سعی کنید در جبهه در این کارخانه خود سازی شرکت کنید جبهه ای که با خون شهید عطرآگین شده آخر فضای جبهه با فضای حاکم ملکوتی و معنوی فضای دیگری نیست و گول این گروهکهای فریب خورده که شما را بواسطه درس خواندنتان از جبهه منع می کنند نخورید و بدانید که دانشگاهی بالاتر از دانشگاه جهاد و مدرکی بالاتر از شهادت پیدا نخواهید کرد و بدانید که سرمایه نجات رحمتیست و بهترین درجات آخرتست دنیا جای غرور است و شهرستان سرورهر که طالب او دلیل و زبان عذر او دلیل و اهل عبرت این بهترین دلیل است که قل مقاع الدنیا قلیلو اما پدر و مادر عزیزم شرمنده ام شما که سالها برایم زحمت کشیدید و از من جز نافرمانی چیز دیگری ندیدید پدر و مادرم سنگینی بار گناه بر پشتت سنگینی می کرد و راهی برای سبک کردن جز به جبهه پیدا نکردم و به جبهه نرفتم مگر برای رضای خدا و کفاره گناهان و حب اهل بیت پیامبر و چهارده معصوم در پایان از شمامردم شریف اردکان و خویشاوندان ، همسایگان ، معلمان و دبیران و دوستان حلالیت می طلبم حسینا به جرم عشق تو صد کارد خونین برجگردارم
 جگر سهل است گر خونم فشانند دوستت دارم
 اللهم الجعل محیای محیا محمد وال محمد و مماتی ممات محمد و ال محمد
والسلام
 محمد سرافراز ۱۳۶۵/۱۰/۳۰