شهید محمود جعفر پور

زندگی نامه شهید محمود‌ جعفر پور

شهید محمود جعفرپور، فرزند محمّدعلی، در تاریخ ۱۳۳۴/۳/۷ در خانواده ای مذهبی در بخش خرانق از توابع اردکان متولّد شد. کودکی را در سایه پدری متدیّن و زحمتکش و در دامان مادری متعهد و ولایی رشد کرد و پایه های اعتقادی و مذهبی اش بنا نهاده شد و تحصیل را تا پایان دوره ابتدایی در زادگاهش ادامه داد.سپس چون امکاناتی نبود تحصیل را رها نمود و به کار کشاورزی و آزاد مشغول شدو خدمت به مردم را از این طریق شروع کرد.زمانی که به سنّ بلوغ رسید، سنّت رسول الله را به جای آورد و با دختری متدیّن ازدواج کرد. نتیجه این ازدواج دو فرزند دختر بود. سپس در معدن سنگ آهن چادرملو ی اردکان مشغول به کار شد و سه سال در آنجا خدمت کرد.شهید جعفر پور جوانی خوش اخلاق و خوش برخورد بود؛ هم در خانه و هم در بیرون خانه. مردم را دوست می داشت و متقابلاً همه او را دوست می داشتند. اهل نماز ،دعا و مراسم مذهبی بود. علاوه بر این که خود نسبت به نماز حسّاس بود و مراقبت در انجام به وقت آن داشت، دیگران را نیز به انجام نماز سفارش می کرد. مقیّد به انجام واجبات و ترک محرّمات بود. نسبت به بیت المال حسّاس بود و محتاط.زمانی که جبهه های جنگ تحمیلی به رزمنده نیاز داشت، با وجود داشتن زن و فرزند در بسیج ثبت نام کرد و آموزش جبهه دید و زن و فرزند و علائق دنیوی نتوانست مانعی برای او باشد و راهی جبهه های نور علیه ظلمت شد . عشق بازی با محبوب رادر سنگرنشینی با عشّاق دید. قسمتی از درآمد خویش را به جبهه تخصیص داده بود.۳ دفعه به جبهه اعزام شد و زیباترین و حسّاس ترین فصل زندگی خویش ؛یعنی جوانی را و آن هم با داشتن زن و فرزند در جبهه و جهاد گذراند.سرانجام در تاریخ ۱۳۶۱/۴/۲۳ در شب ۱۹ رمضان هم زمان با شب قدر در عملیّات رمضان در منطقه عملیّاتی شلمچه بر اثر اصابت ترکش و شدّت جراحات وارده همانند مولایش امام علی -علیه السّلام- دعوت حق را لبیّک گفت و با پرواز روح بلند و ملکوتیش از جسم کوچک و خاکیش با شهادت به جنان پر کشید و همنشین شهدای کربلا گردید.پیکر پاکش طبق وصیّت شهید پس از تشییع با شکوه توسط مردم قدرشناس خرانق و روستاهای اطراف در گلزار شهدای روستای درند خرانق (زادگاهش) به خاک سپرده شد. و زیارتگاه عاشقان شهید و شهادت و مایۀ افتخار خانواده ، مردم و روستایش گردید.طبق نقل و گفته مادر شهید، عمه شهید به بیماری صعب العلاج سرطان مبتلا بود که با توسّل به شهید شفای بیماری خویش را از خدای سبحان گرفته است.

     روحش شاد و راهش پر رهرو باد.