شهید محمود‌ پیری‌ اردکانی

زندگی نامه شهید محمود‌ پیری‌ اردکانی

شهید محمود پیری اردکانی، فرزند حسن، در بیستم مهرماه سال ۱۳۴۳ هجری شمسی در خانواده ای مذهبی در محله دیلم اردکان پا به عرصه وجود گذاشت.او چهارمین فرزند خانواده بود. والدین عاشق اهل بیت نام او را یکی از نام های پیامبر اعظم اسلام(ص)، به نام محمود انتخاب کردند، و چه اسم با مسمّایی. گویا به آنها الهام شده بود که این کودک در آینده ای نه چندان دور به خاطر یاری نمودن دین رسول خدا، ستوده خواهد شد.کودکی را با دسترنج پدری زحمتکش از کار کشاورزی و در دامان مادری متدیّن و ولایی گذراند. والدین به تربیت او همّت گماشتند؛ سعی کردند همگام با رشد جسمی، پایه های مذهبی و اعتقادی او را رشد دهند. قبل از سنّ دبستان او را به مکتب بردند. محمود در مکتب مقدّمات قرآن ، الفبا و سوره های کوچک جزء سی ام قرآن را فرا گرفت.در ۶ سالگی به مدرسه رفت و دوره ابتدایی را در دبستان چند پایه‌دیلم گذراند. سپس دوره راهنمایی را در مدرسه‌ راهنمایی حافظ اردکان تا کلاس دوّم با موفّقیّت طی کرد.او دانش آموزی زرنگ و درس خوان بود. در اوقات فراغت در کار کشاورزی به پدر و در کارهای خانه به مادر کمک می کرد. خوش اخلاق بود و همه او را دوست می داشتند. اهل نماز اوّل وقت ، مسجد ، مجالس روضه خوانی و مذهبی بود. در مسجد محل فعّال بود. به محض تشکیل بسیج در بسیج ثبت نام کرد و عضو فعّال پایگاه ابوالفضل(ع) مزرعه سیف اردکان بود.مقیّد به انجام واجبات و ترک محرّمات بود. برای والدین احترام خاصّی قائل بود. در انجام کارهای خیر و عمومی با توجّه به سنّ و توانش پیش قدم بود. در کنار تحصیل به کارهایی چون بنّایی، آهنگری و کشاورزی نیز مشغول می شد.او عاشق امام و انقلاب بود. زمانی که جبهه های جنگ تحمیلی به رزمنده نیاز داشت، محمود درس و کلاس درس را رها کرده،‌ در بسیج ثبت نام کرد و آموزش نظامی را فرا گرفت و سنگر خاکی و فضای معنوی جبهه را بر کلاس درس و آغوش گرم خانواده ترجیح داد و راهی جبهه شد و سنگرنشین عشق و ایثار گردید.او عاشق خدمت به مردم ، جهاد و شهادت بود. حتّی زمانی هم که به سنّ سربازی رسید، تحت امر کمیته‌ انقلاب به سربازی رفت و باز راهی جبهه شد.شهید عزیز، محمود پیری، ۵ دفعه به جبهه اعزام شد و حدود ۳۰ ماه از عمر کوتاه امّا پر برکت خویش را آن هم در بهترین روزهای جوانی در راه جهاد و دفاع از اسلام و میهن اسلامی در جبهه ها گذراند (حدود ۲۰ ماه قبل از سربازی به صورت بسیجی، و حدود ۱۰ ماه در زمان سربازی). در عملیّات های مختلفی چون خیبر، والفجر ۸ وبیت المقدّس شرکت کرد.دو دفعه از ناحیه پا و گردن و کمر مجروح شد؛ ولی پس از بهبودی باز راهی جبهه شد. در فاو شیمیایی شد. مدّتی مسئولیّت تدارکات خط را نیز به عهده داشت.سرانجام در تاریخ ۱۳۶۷/۳/۲۳ این رزمنده شجاع لشکر اسلام در عملیّات بیت المقدّس ۷ در درگیری با عراقی های متجاوز به شدّت مجروح شد و با پرواز روح بلندش از قفس کوچک جسم خاکی اش به شهادت رسید و به جنان پر کشید. امّا چون ارباب بی کفنش سیدالشّهدا -علیه السّلام- جسم پاکش سال ها در صحرای کربلای ایران در شلمچه ماند و او علاوه بر شهادت، افتخار شهید مفقود را نیز کسب نمود.پیکر پاکش پس از ۹ سال و ۵ ماه دوری از وطن، پس از شناسایی توسط گروه تفحّص به وطن باز گشت و پس از تشییع با شکوه توسط مردم قدرشناس و شهید پرور در بهشت شهدای اردکان به خاک سپرده شد.

روحش شاد و راهش پر رهرو باد.