شهید میزا محمد بیکی سرو علیا

زندگی نامه شهید میرزا محمد بیکی‌ سرو‌ علیا

شهید میرزا محمّد بیکی سرو علیا فرزند محمّد رحیم در تاریخ۱\۱\۱۳۴۵ هجری شمسی در خانواده ای کشاورز و مذهبی در روستای سرو علیا از توابع بخش عقدای اردکان دیده به جهان گشود و شادی و خوشحالی عید نوروز را برای خانواده مضاعف دو چندان کرد. کودکی را در محیط آرام و بی آلایش روستا سپری و با کار و تلاش پدری متدیّن و زحمتکش و در دامان مادری متعهد و مهربان رشد کرد و پرورش یافت.پس از ۶ سالگی به مدرسه رفت. دوره ابتدایی را در زادگاهش سرو علیا گذراند . سپس به اردکان هجرت کرد و دوره راهنمایی را در مدرسه راهنمایی شبانه روزی شهید رجایی اردکان با موفّقیّت طی کرد. پس از آن به قم رفت و دوره متوسطه را در دبیرستان صدوق قم به پایان برد. بعد از آن جهت تحصیل علوم دینی به یزد رفت و دوره مقدماتی را در مدرسه امام خمینی(ره) یزد طی نمود.شهید بیکی چون یک نیروی فرهنگی بود، اکثر وقتش علاوه بر تحصیل فراگیری علم و دانش، صرف امور فرهنگی- اجتماعی از جمله مراسم مذهبی ، جلسات قرآن ، دعا و روشنگری نوجوانان می شد. شرکت در مسجد ، نماز جماعت ، خودسازی و تقوی را بر خود فرض و از مسلّمات می دانست .چون به بسیج عشق می ورزید، در بسیج ثبت نام کرد و آموزش جبهه دید و جهت دفاع از اسلام و کیان مسلمین و دفع تجاوز دشمنان بعثی به جبهه رفت. سه دفعه به جبهه اعزام شد و مدت ۸ ماه و ۱۴ روز از پر بها ترین زمان عمر و جوانی خویش را در جبهه ها و در راه جهاد و ایثار گذراند.در جبهه مسئولیّت آر پی جی زنی را به عهده گرفت. سرانجام این جوان پاک باخته و خود ساخته در منطقه شلمچه در عملیّات کربلای ۵ هدف آتش سنگین مزدوران بعثی قرار گرفت و به شدّت مجروح شد و در تاریخ ۶\۱۱\۱۳۶۵در بیمارستان تهران با پرواز روح بلندش از قفس کوچک جسمش به شهادت رسید و به دیار معبود شتافت.جسم پاکش پس از تشییع باشکوه توسط مردم شهید پرور اردکان و عقدا در گلزار شهدای سرو علیا به خاک سپرده شد و محل زیارت عاشقان شهید و شهادت گشت.

        روحش شاد و راهش پر رهرو باد.

وصیت نامه شهید بزرگوار

بسم الله الرحمن الرحیم به جبهه بیایید از آن جهت که جبهه دانشگاه انسان سازی است و واقعاً دانشگاه است. چه دانشگاهی ، دانشگاهی که انسان را انسان می کند ، انسان را دیوانه و عاشق معشوق می کند. دانشگاهی است مملوّ از دعا و نیایش ، دعا و نیایش یاران در نیمه های شب و استمداد و کمک خواستن از معبود خویش.