شهید علی محمودی احمدآبادی

مقام معظم رهبری: زمان، همه چیز را کهنه می‌کند، مگر خون شهید را.

شهید علی‌ محمودی: اگر جنازه‌ام‌ بر زمین‌ ماند، اگر بر پیکرم‌ نماز نخواندید شما را خواهم‌ بخشید. امّا‌ اگر اسلحه‌ام‌ بر زمین‌ ماند، اگر سنگرم‌ خالی‌ گذاشتید، اگر اسلام‌ را یاری‌ نکردید‌فردا جلو‌ راه‌ شما را خواهم‌ گرفت.

ابعاد بزرگتر

اطلاعات شخصی شهید

نام و نام خانوادگی: علی‌محمودی‌احمدآبادی
نام پدر: محمود
تاریخ تولد: ۱۳۳۸/۰۲/۱۴
محل زندگی: احمدآباداردکان
میزان تحصیلات: پنجم‌ابتدایی
محل زندگی: احمدآباداردکان
وضعیت تاهل: متأهّل
تعداد فرزند: ۳فرزند:۱پسرو۲دختر
حرفه: بنّا،کاشی‌کار
نام عملیات: تک‌دشمن
تاریخ شهادت: ۱۳۶۷/۰۳/۰۴(مفقود)
محل شهادت: شلمچه
نحوه شهادت: شدّت‌جراحت‌وبه‌جاماندن
تاریخ خاکسپاری: ۱۳۷۴/۰۸/۰۲(۷سال‌و۴ماه)
محل خاکسپاری: گلزارشهدای‌احمدآباد
سن: ۲۹سال
سمت در جبهه: معاون‌گروهان
نام یگان: تیپ‌الغدیریزد
تعداد دفعات شرکت در جبهه: ۹دفعه به مدت ۴۷ماه‌و۲۶روز

زندگی نامه شهید علی‌ محمودی‌ احمد آبادی

سخن گفتن از آنان که مبارزه و جهاد در راه خدا را با تمام وجود لمس کرده و در راه نصرت دین از هیچ چیز و هیچ کس واهمه‌ای نداشتند،آسان نیست و شهید محمودی از این قبیله بود.او در چهارم اردیبهشت ۱۳۳۸ هجری‌شمسی در خانواده‌ای مذهبی در احمدآباد اردکان دیده به جهان گشود. در۶ سالگی وارد دبستان احمدی احمدآباد شد و تا پایان دوره ابتدایی در همان دبستان در زادگاهش به تحصیل ادامه داد؛ ولی پس از پایان ابتدایی درس را رها کرد و به شغل آزاد روی آورد و خدمت به مسلمین را از این طریق انتخاب کرد و شغل بنّایی و کاشی‌کاری را برگزید.پس از سنّ بلوغ با دختری از خانواده متدیّن ازدواج کرد و ثمره ازدواجش دو دختر و یک پسر بود.دوران جوانی او مصادف با مبارزات حق طلبانه ملّت ایران علیه حکومت ظالمانه شاهنشاهی بود؛ لذا لذّت پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی را چشید و جانفشانی در راه حفظ این دستاورد عظیم قرن را وظیفه خود می‌دانست.به محض آغاز تجاوز استکبار به میهن اسلامی، علیرغم داشتن چند سر عائله و جوانی، راه جهاد را در پیش گرفت و زن و فرزند و علایق دنیوی مانع حضور او در جبهه نشد.۹ بار به جبهه رفت و مدّت ۴۷ ماه و ۲۶ روز از بهترین ایّام زندگی خود را در جهاد و دفاع از اسلام گذراند. در مسئولیّت ‌های مختلف با کوردلان بعثی جنگید که آخرین مسئولیّتش معاون گروهان بود.او رشادت‌ها نمود و سرانجام در تاریخ ۱۳۶۴/۳/۴ در تک ناجوانمردانه دشمن در کربلای شلمچه مجروح شد. بر اثر جراحات وارده با پرواز روح بلندش به ملکوت اعلی به جمع شهدا پیوست؛ امّا به علّت اوضاع منطقه و شدّت آتش دشمن، جسم مطهرش سال‌ها در کربلای شلمچه زیر آفتاب ماند و افتخار شهید مفقود را کسب نمود.سرانجام در تاریخ ۱۳۷۴/۸/۲ پس از ۷ سال و ۵ ماه پیکر پاکش به وطن بازگشت و پس از تشییع با شکوه بر دست و دوش مردم قدرشناس اردکان و احمدآباد در گلزار شهدای احمدآباد در کنار دیگر همرزمانش به خاک سپرده شد.

روحش شاد و راهش پر رهرو باد.

وصیت نامه شهید بزرگوار

بسم الله الرحمن الرحیم

اگر بدن‌ها برای مردن خلق شده است؛ بگذار تا در راه خدا قطعه قطعه گردد و اگر این دین محمّد (ص) استوار نمی‌شود، مگر با ریخته شدن خون ما، پس ببارید ای خمپاره‌ها و ترکش‌ها. این را من نمی‌گویم بلکه مولایم حسین -علیه السّلام- می‌گوید: بدانید که اگر هزاران بار مرا بکشید، قطعه قطعه‌ام کنید، در آتشم بسوزانید، خاکسترم را بر باد کشید و یا دست‌هایم را ببرید، پاهایم را بشکنید، زبانم را از پس گردنم بیرون آورید، چشم‌هایم را از حدقه بیرون آورید؛ باز هم شعارم “لا‌اله‌الاالله” است.